Polska jest jednym ze światowych liderów produkcji mebli, głównie mebli tapicerowanych. Konkurencyjny stosunek ceny do jakości, dostęp do surowców oraz duża elastyczność firm powoduje, że klienci z całego świata chętnie kupują meble u polskich producentów.Mimo tak dynamicznego rozwoju branży, wiele firm tego sektora boryka się z typowymi dla tego środowiska problemami. Wydłużający się czas realizacji zleceń, mnożąca się ilość wariacji produktów czy terminowość dostaw poniżej oczekiwań klientów zmusza przedsiębiorstwa do płacenia kar umownych, podniesienia kosztów transportu (potrzeba pilnych wysyłek) oraz zwiększenia kosztów produkcji. Organizacje próbując uporać się z tymi problemami odczuwają presję na zwiększanie zasobów (tapicerów, szwaczek, stolarzy), co znacząco wpływa na obniżenie rentowności biznesu.Jednym z głównych powodów wydłużającego się czasu realizacji oraz słabej terminowości dostaw w branży meblarskiej jest nieustanna presja na maksymalne wykorzystanie często drogich zasobów. System wynagrodzeń oraz wykorzystywane wskaźniki utrudniają synchronizację poszczególnych zasobów produkcyjnych. Stolarnie często wywierają presję na długie serie produktów, szwalnie wybierają łatwiejszą pracę, podczas gdy tapicernie potrzebują wszystkich elementów, by wykonać produkt. Taka sytuacja prowadzi do konfliktów pomiędzy działami oraz jeszcze większego chaosu, w którym niemałą rolę odgrywa ilość materiałów i komponentów.